اطلاعات فنی گازها

استیلن

اطلاعات اولیه

استیلن ، گازی بی‌رنگ و در دمای معمولی و فشار بشدت آتشگیر و با بویی شبیه بوی سیر می‌باشد. این گاز در سال 1836 توسط "ادموند داوی" کشف شد. در هوا به‌شدت و با شعله‌ای درخشان می‌سوزد. مخلوط استیلن و هوا بسیار منفجر شونده است. بنابراین آن را به‌صورت محلول در استون و به همراه مواد متخلخل ذخیره و حمل می‌کنند. انرژی شیمیایی بالای استیلن به‌علت بند سه‌گانه C≡C آن می‌باشد. 

تولید استیلن

عمده‌ترین ماده خام برای تولید استیلن ، کربنات کلسیم ( سنگ آهک ) و زغال سنگ می‌باشد. کربنات کلسیم را ابتدا با حرارت دادن به اکسید کلسیم تبدیل کرده و زغال سنگ را هم به زغال کک تبدیل می‌کنند. سپس اکسید کلسیم و کک باهم واکنش داده و منوکسید کربن و کاربید کلسیم تولید می‌کند. با اضافه کردن آب به کاربید کلسیم استیلن و هیدروکسید کلسیم تولید می‌شود. استیلن را همچنین می‌توان از سوختن ناقص متان با اکسیژن و یا از کراکینگ هیدروکربنها تولید کرد. 

 
تصویر
استیلن در کپسولهای مخصوص نگهداری می‌شود.
 

 کاربردها

تقریبا 80 درصد استیلن تولید شده در آمریکا برای سنتز ترکیبات شیمیایی و 20 درصد برای تولید اکسی استیلن در جوشکاری و برش فلزات استفاده می‌شود. استیلن در اثر احتراق با اکسیژن ، شعله‌ای تولید می‌کند که بیشتر از درجه سانتی‌گراد حرارت دارد. استیلن به صورت تجارتی در کپسولهای زرد همراه استون عرضه می‌شود. استیلن در تولید لامپهای استیلن یا کاربید استفاده می‌شود که قبلا در معادن مورد استفاده قرار می‌گرفت. برای کربنیزه کردن فولاد